In de zomer van 1989 werd er een plaat uitgebracht, waarvan de makers verwachtten dat die hoog in de hitparade terecht zou komen: Roxanna – Number One (Summer In The City). Via “Megablast” Hans ontvingen we enkele fragmenten uit het KRO-radioprogramma Studio 3 (aflevering 2 uit de serie “Something Special: ‘Mijn oortjes ruiken commercie’”), dat inzicht geeft in het ontstaan van deze plaat, en de redenen dat deze volledig flopte.

 
De 7″ en de cd-single

Het idee om de plaat te maken ontstond na het lezen van het boek The Manual. How to have a number one the easy way. The Justified Ancients Of Mu Mu reveal their zenarchistic method used in making the unthinkable happen. De auteurs gebruikten een pseudoniem: ‘The Timelords’. Hierachter gingen twee personen schuil: Bill Drummond an Jimi Cauty, die later beter bekend zouden worden onder de bandnaam ‘The KLF’ (The Kopyright Liberation Front). In het boek wordt nauwkeurig uiteengezet wat men moet doen om een grote hit te scoren. Dat het werkte bewees de Zwitserse formatie ‘Edelweiss’. Naar aanleiding van The Manual schreven zij ‘Bring me Edelweiss’, een plaat die ook in Nederland een grote hit werd.

In Nederland volgden de drie Studio 3 medewerkers Marc Stakenburg, Nick Nieuwenhuizen en Erwin Blom gedurende een half jaar de handleiding om zo een hitsucces te schrijven.
In het eerste fragment is te horen, wat hun eerste stappen waren om dit te bereiken en worden de hoofdrolspelers geïntroduceerd middels een samenvatting van het eerste deel van het radiotweeluik. Naast de drie genoemde radiopresentatoren zijn dat Willem van Schijndel van platenlabel Indisc, Ben Liebrand, en de zangeres Roxanna.

  
Marc Stakenburg, Erwin Blom en Ben Liebrand

Roxanna is de artiestennaam van de in 1969 te Amsterdam geboren Erica de Leuv. Onder de naam Roxanna scoorde ze enkele kleine hitjes. Momenteel treedt zij nog steeds op, maar dan onder de naam Erica Yong. Haar stem is verder bekend van jingles van Radio 538 en TMF, en de tune van Goede Tijden Slechte Tijden.
Alle betrokkenen waren in het begin ervan overtuigd dat het nummer een hit zou worden en Ben Liebrand merkt op, dat hij er geen moeite mee heeft dat er enkele miljoenen plaatjes van zouden worden verkocht.

Erica de Leuv, a.k.a. Erica Yong en Roxanna

Fragment 1

In het tweede fragment wordt duidelijk dat het project op een gegeven moment aan een zijden draadje hing, maar toch doorgang vond. Ben Liebrand – overtuigd geraakt van de zangkwaliteiten van Roxanna – heeft inmiddels het nummer herschreven (of er pulp van gemaakt volgens een van de betrokkenen) en zingt het ook even voor.

Fragment 2

Het derde fragment laat een optreden van Roxanna horen bij de NCRV (bij Sjors Fröhlich), waarin zij zich ook uitlaat over Ben Liebrand. Verder wat er tijdens de eerste promotieweken gebeurde, waarin het nummer enkele slechte (Oor) en goede recensies kreeg.

Fragment 3

In het vierde fragment is te beluisteren dat het nummer ondanks alle inspanningen geen hit werd en er slechts ‘1200 units’ van werden verkocht. In discotheken werd het nummer goed ontvangen, maar bij Veronica werd het nummer niet opgepikt. Dit laatste wordt als een van de belangrijkste redenen gezien dat de plaat flopte en er mee toe leidde dat Indisc de promotie van de plaat stopte. Goed nieuws was dat de plaat het volgende jaar internationaal zou worden uitgebracht, en de plaat toch nog fl. 175,- per persoon opleverde voor de betrokkenen.

Fragment 4

Het laatste fragment laat horen hoe enkele betrokkenen er op reageerden dat de plaat in Nederland flopte. Ook is Bill Drummond nog te horen, die erkent dat zijn boek gewoonweg verzonnen is en geen zekerheid biedt om een hit te scoren.

Fragment 5

De hoop dat de plaat het jaar daarop internationaal een hit zou worden, bleek ijdel. Uiteindelijk zou de plaat niet in het buitenland worden uitgebracht.